Van Greyhound naar Bus naar Scooter naar Auto...

20 nov

Om 11 uur was de uitcheck, werd pas om half 12 wakker, niet zo'n beste call. Als de wiedeweerga naar beneden gegaan om me uit te checken. Om daarna rustig weer naar boven te gaan, aankloppen op de deur om rustig mijn tas in te pakken. Heb me tas maar voor het gemak in de kamer laten staan, en ik moest nog even kijken waar ik deze avond wilde gaan slapen.

Tijdens de uurtjes in de middag me kostelijk vermaakt aan de lagoon. Hier een uurtje of 3 liggen bakken/ zwemmen.

Aangeklopt bij de andere kamer waar de Ierse en Engelse lui waren, deze lagen nog steeds in hun bed omdat de avond toch wel wat bonter had uitgepakt dan gedacht. hahaha, in de avond een vent in de ochtend absent!

Voorgesteld om maar is een keer uit eten te gaan. We zijn met z'n 5e naar een soort mexiaans restaurant gegaan, en heb hier heerlijk spare ribs zitten knagen. Daarna vroeg naar bed om de volgende dag naar townsville/ magnetic island te gaan.

PS. per ongeluk geen geld betaald voor het hostel

21 nov

Om 9 uur uit het niet betaalde hostel vertrokken, beetje schuld gevoel.. Maar ach, je bent backpacker. Samen met Kya met premier travel(bus) naar townsville gegaan. We wilde meteen de ferry pakken naar magnetic island maar die was helaas net vertrokken, dus dan maar in het net wakker wordende townsville een drankje doen in de locale pub.

Om half 4 op de boot gestapt, zo'n catamaran veerpont die in 20 minuten ons naar het eiland wist te brengen. Ik had in de bus een hostel geboekt, en daar ook maar meteen heen gegaan na aankomst op het eiland. Dit was met de bus 2 minuten.

Na een beetje rond gekeken te hebben kwam ik snel tot de conclusie dat er hoogstens 4 mensen in het hostel zaten, waarvan er 2 in mijn kamer. Een kamer die klein was, 4 bedden. Het stonk naar urine en zag er oud en vervallen uit. Ze waren hier dan ook de boel aan het renoveren. mmm
geen beste keus dit hostel.

Pasta gemaakt en ben maar gaan tukken.

22 nov

Vroeg uit de veren, want het is een mooie dag om het eiland te ontdekken. Ben naar het hostel gegaan waar Kya zat, jsus wat een verschil. Mooie kleine hutjes aan het strand, overal palmpjes, rustig muziekje die over het hele complex gaat... Was wel redelijk jalours.

Hier hebben we scooters gehuurd om zo makkelijk rond het eiland te crossen. Gna gna, mijn brommer ging harder dan die van kya!

Enfin, na 200 meter gereden te hebben meteen de eerste stop gemaakt om hier wat rotsen te beklimmen en uit te kijken over het eiland. Wauw, lang geen gek uitzicht. De rotsen hier hebben hele gladde vormen, alsof ze door de zure regen zijn geslapen en zijn aangetast.

De andere kant op gereden en hier kwamen we bij een soort pier met wat scherpere rotsen waar allemaal wallabi's zaten. Dit zijn diertjes die iets weg hebben van een kangaroo maar de kop hebben van een rat. Kon het niet helemaal plaatsen. Heel sgieuwnierig kwamen ze kijken wat hoe wij naar hun keken.

Volgende stop was een prachtige baai, met echt alles erop en eran. blauwe zee, strakke rotsen, boompjes, palmpjes, klein beetje reef en een schattig strandje. geen gek gezicht moet ik zeggen. Ook maar besloten om hier even te snorkelen. Helaas was was het water een beetje troebel en was er niet zoveel onderwaterwereld daar. Paar vissies gespot en wat vechtende krabben voor voedsel...

In mijn hostel, zo rustig als het was, de keuken in gegaan om een uitgebreide hamburger maaltijd te maken. Van dat rijden op de mopet krijg je ontzettend veel trek:)

Aangezien het eiland niet heel groot is hadden we eigenlijk de mooiste dingen al gezien in de middag, dus we hebben de rest van de dag lekker ront getuft op de solex en werkelijk elke straat zijn we ingereden die er maar op het eiland te bekennen is.

Rond borreltijd de brommer ingeleverd en gemerkt dat de 4 musketiers(ieren en engelsen) waren aangekomen op het magnetische eiland. Ze hadden de dag ervoor hun bus gemist dus waren ze maar een dagje later aangekomen, nerds...!
Het was in dit hostel Bingo avond, tja dat moet je toch een keer hebben mee gemaakt. Bingo met allerlei regels uiteraard, onder het motto de bar is open. Voor het gemak ben ik hier maar in een leeg bed gekropen want had geen zin om nog naar mijn stinkende hostel te gaan.

23 nov

Deze dag zouden kya en ik vertrekken van het magnetische eiland en reizen richting Mision Beach. Eerst dus naar mijn eigen hostel gegaan met de bus en daar mijn tas ingepakt. 11 uur wilde we de ferry hebben richtings Townsville en zowaar hadden we die gehaald.

In Townsville opzoek gegaan naar een plaatselijke autoverhuurder om te kijken wat het zou kosten om met een wagen naar Cairns te rijden. Bij AVIS was het pak en beetje 500$, dat is toch wel ietswat veel voor 2 dagen. Dan maar even rond vragen waar de andere rent a car locatie's zijn.

met goede hoop een taxi naar het vliegveld genomen om hier proberen voor minder en waggel te huren. Thrifty it is! voor 115$ de neus konden we een mooie Hyundai i-30 mee krijgen. Waarom dan die auto, je kan zoveel meer zien, en kan langs zoveel plekken reizen. En als je met de Greyhound ofzo iets zou reizen zou je dit niet zien. Ik dwaal af..
Met de 2.0 liter onder onze kont op naar mision beach. Eerste stop paluma paradise waterhole. Wat een idyllisch gezicht. Rustig stromend riviertje, heel ontspannen. Uiteraard hier onze ochtend duik genomen. Jammer dat deze plek toch wel redelijk bekent is dus er waren wel 10 man, jsus wat een drukte...

Onze tocht doorgezet naar de wallaman falls. Dit is de grootste waterval val australie. Het is dan ook geen toeval dat de lengte van de 'drop' 268 meter is. Toeval is logisch!

Op de weg naar mision beach nog even wat koeien aan de kant geduwd die zich goed an het ontlasten waren midden op de weg en door karren maar.

Welcome in mision beach, er is hier geen kont te beleven! Wat een saai dorp, iedereen heeft het erover dat dit een hele relaxete omgeving is maar in werkelijkheid is het niet meer dan een paar huizen langs 1 straat waar mision beach uit bestaat!

We zijn hier opzoek gegaan naar een plek om te slapen en hebben het parkeerterrein van de supermarkt maar aanschouwd als hostel. Slapen in de comfortabele bedden van de i-30 met uitzicht op een grasveld vol met kangaroo's! Wat een rustgevend gevoel voor het einde van de avond.

24 nov

Uiteraard was er geen douche op het parkeer terrein van de woolworth dus daar gingen we als eerste maar opzoek naar. kijkje genomen bij het strand of daar een douche is, nein mann... Random hostel ingelopen om te kijken of daar een douch vrij was, helaas meneer er is maar 1 douch en die is nu bezet... Dan maar vies en wel het vervolg van de trip doorzetten.

Bij Innesfail de palmerton HWY opgereden om naar de Millaa Milla Falls te gaan. We waren ervan uitgegaan dat dit maar 1 waterval is, maar het waren er 3 achter elkaar. (Just for the record, het leek wel of het regen seizoen was begonnen want het goot van de regen.)
De eerste was zippy. Je loopt dan via een klein trappetje dwars door het regenwoud naar beneden en dan hoor je het water al kletteren. Yeah, je kon hier het water in. Zowaar onze douche gevonden!! Zo'n vet gezicht om langs de groeng gekleurde bomen, de rotsen het water naar beneden te zien vallen.
Op naar de volgende.. Ik weet niet meer welke naam deze had, maar ook deze was prachtig. Het was helaas geen zwemmerd maar het is alsnog zo'n rustgevend geluid om midden in het regenwoud naar het gespetter te luisten en te kijken.
De 3e was de Milla Milla, dit was denk ik wel de mooiste. Het leek op zwembad, het had de vorm van een 0. Wederom hier het water ingegaan om onder het vallende water je vrij te voelen, en nog even te soppen natuurlijk. Hier waren langs de kant van de weg mango bomen, kon het natuurlijk niet laten om een verse mango of 5 mee te nemen voor onderweg of later.

Via Herberton naar Atherton gereden want halverwege was een een chinese tempel. Dit is natuurlijk iets wat je niet mag missen als je toch op de weg bent. Het was niet echt wat ik ervan verwacht had, maar toch een stukje geschiedenis. Het is lastig te omschrijven hoe het eruit zag, dus dat doe ik dan ook maar niet. Facebook staan de foto's!

Het was inmiddels gestopt met regenen en we waren aangekomen in Kuranda. Hier even pauze genomen en zowaar mijn eerste cappuchino in Australie binnen gekopt. Dit was een appart dorpje, met veel van die originele abo's (aboriginals). Beetje hippie dorpje wel, overal kleine toeristen winkeltjes waar je je soeveniers koopt als je terug gaat naar je land van herkomst.
Daarna op naar cairns. Halverwege zagen we het bordje Barron Falls, toch maar even een kijkje nemen. het water stroomde hier van 4 kanten naar benden en had halverwege allemaal kleine beekjes. Mooie val, helaas geen mogelijkheid om hier in te zwemmen.

De maide van de Jucyfan waren al in cairns, hebben deze even een bezoekje gebracht in hun hostel. Hier ,wederom in de stromende regen, een duik genomen in hun zwembad want we hadden nog geen water genoeg gezien deze dag. Hier ook maar even low budget een pasta carbo gegeten en opzoek gegaan om weer ergens de auto te parkeren om hier te in te slapen. Ha, aan het strand dan maar. Geen verkeerd gezicht om hier je ogen te sluiten.

25 nov

We hadden nog tot 2 uur de wagen, dus nog een hoop tijd om want buiten cairns te zien. Hier was op het strand wel een douche, ook niet verkeerd om 7 uur ff een douche te pakken met de zon half hoog, water kletterend tegen te rosten. Ontbeten met de mango's die we gister van de boom hadden geplukt. Heerlijk!

Besloten om naar de Fig Tree te gaan. Het is geen toeval, via route 68 naar Yungaburra gereden. Dit was echt een ultimate parcours, alleen maar bergweggetjes van links naar rechts. Als je je nog de opel tigra reclame herkent van de jongeman die met een glimlach achter het stuur langs de bergen rijd en alleen maar s bochten neemt, zo zat ik ook achter het stuur. Wat geweldig

De Fig Tree was zo'n rare boom. Eigenlijk waren het er 4. 1 boom was door wat uit de kluiten gewassen onkruid omvergevallen over 3 andere bomen heen en in de loop van 500 jaar zijn deze in elkaar vergroeid. Deze boom was zo breed dat hij bijna niet op de camere paste.

In de middag de auto ingeleverd, even een memoreren de aantal gereden km: 868,8. Ik zit hier in Gilligan's hostel wat echt veel weg heeft van een hotel. Het is allemaal zo goed verzorgt. Op elke verdieping is een keuken, een tv room, er is een zwembad dat wel iets weg heeft van de lagoon in airlie beach, tussen 6 en 9 in de avond is er gratis dinner, kortom het is lang niet gek hier. Meteen na aankomst in het hostel in de keuken tegen de 2 deense gasten aangelopen die ik heb leren kennen in byron bay. Met deze gasten de middag gespendeert langs en in het zwembad.

In de avond dolle bende op mijn kamer: Linda, Sopfie, Cathy, Kya, Mikkel en Torben waren over de vloer. Hier een goed kaartspel gespeeld en daarna maar even een kijkje genomen in de discotheek die zich zowaar in ons hostel bevind.


Ben weer redelijk bij, wat in het verschiet: vlieg de 4e naar sydney vanaf hier(Cairns). Wat ik tot aan deze datum allemaal ga doen: ik heb nog geen flauw idee...