Ofilant rijden!

13 Dec
Gister was de uitzoek dag geweest en hadden we onszelf een dagtrip geboekt waarbij allerlei verschillende activiteiten aan bod zouden komen. We zouden tussen 8 en half 9 worden opgehaald.

Keurig optijd, kwart voor 8, zaten we aan het ontbijt. Ik voelde me niet helemaal top, maar dat heb je wel eens als je zo vroeg opstaat. Na een broodje te hadden weg gewerkt, nog even naar de kamer gegaan om hier de voucher te halen voor de het dagje uit. Out of the blue mijn ontbijt en avondmaal van de dag ervoor eruit gegooid. Kwam denk ik door het ijs in de mojito's. Dit word wel eens van kraan water gemaakt en dat is geen drinkwater. En van anderhalf glas kan het niet komen dacht ik zo. Enfin, de mooie tocht stond voor de deur dus niet zeuren en gewoon de hort op gaan.

We werden opgehaald in een busje voor 12 personen. Deze bracht ons 100 meter verderop en moesten we overstappen op een ander busje. Ik zal niet al te kritisch zijn op het systeem hoe ze mensen verdelen over de wagens, maar ik denk dat een aap het net zo snel en misschien nog wel iets efficienter zou doen. Na een half uur voor een tankstation te hebben gewacht werden we eindelijk in een busje geplaatst, met als reisleider TamTam. Klein mannetje die redelijk engels sprak en zo nu en dan een  grap vertelde die je als toerist hylarisch vindt en hij waarschijnlijk 7x per week verteld. Het was ongeveer een uur rijden naar de eerste stop, wat olifant rijden was. Op het eerste gezicht denk je wauw olifanten in het wild, maar na goed opserveren zie je dat deze eigenlijk helemaal geen eigen wil hebben. Ze worden gebruikt als toeristen attractie, zielig wel maar wilde het toch een keer hebben mee gemaakt. Er waren 4 grote en 2 kleine olifantjes. Die 2 kleintje waren 2 maanden en 2 jaar oud. Deze waren heel actief en eigenlijk het leukst om te zien. Voordat we te samen op een olifant kropen moesten we eerst over zo'n oude hangbrug(zo oud was ie denk ik niet, de brug die ernaast hing had veel weg van zo'n brug uit een film, over een afgrond, ziet er gammel uit en eigenlijk wil niemand er overheen, zo zijn trouwens alle bruggen over de riviertjes heen). Na deze gepasseert te hebben zijn we op zo'n groot beest van te veel kilo's geklommen, en hebben we een rondje gelopen door bomen, struiken, water en heuvels. Aan het einde hebben we de beestjes nog wat banaantjes uitgedeeld en hebben we de Dombo familie achter ons gelaten.. 
Met het busje zijn we naar de volgende stop gegaan, die practisch om de hoe was. Dit was Bamboo Rafting. 10 aan elkaar gebonden lange bamboo stokken vormde onze 'stabiele' ondergrond. Hier stonden we met 4 personen + begeleider op. Helaas was het niet met zelf peddels, wat ook geen peddel was maar een dunne bamboo stok. Langs het water zagen we zo nu en dan een klein slangetje, schommels, kleine hutjes en helaas een hoop afval. Dit was echt een leuke tocht van ommenabij een uur. 
Gelukkig kwamen we droog aan en konden we zonder om te kleden door naar de lunch. Deze bestond uit een grote schaal met rijst, aardappel/ kip mix in ee currie sausje, wat knapperige groente en je kon er wat te pittige taugay bij doen. Mijn maag was nog niet helemaal bij zinnen dus heb hier rustig was rijst met een beetje kip zitte knabbelen. Wat heel frappant was: je zit dan aan een weggetje waar je verwacht dat de mensen hier alles met de auto of met de brommer doen, maar je moet ook niet gek opkijken als mensen een dagje de olifant nemen. Ipv de auto vol te gooien met diesel denk je, goh ik ga langs de supermarkt en koop hier 250 kg aan bananen en neem vandaag maar eens de olifant.

De volgende stap was aan bod gekomen, dit was een wandel van pak en beet een uur waar we langs een grote waterval gingen. Ook weer hier van die kleine dunne bruggetjes die over het water gaan aan de rand van een hard stromende waterval. Normaliter kon hier gezwommen worden maar omdat het water nu te snel stroomde was dit te link, drommels! 
We hebben hier zo'n 3 kwartier ontspannen gezeten, genote van het vallende water, van de kleine schattige hutjes erbij en van een cola'tje. De trip was alweer bijna aan zijn eind gekomen, we hadden nog 1 stop te gaan: kruisboogschieten, 3 pijlen voor 10B. Toch maar even proberen of ik robin hood skills heb. Dit viel beetje tegen, haha. Er was op een meter of 10 een bord opgehangen met een vrucht in het midden. Op de deze vrucht hadden ze een kleine witte stip geplakt en als je deze zou raken zou je een cola of een biertje krijgen ofzoiets. Geen van allen schoot raak, zelfs niet de kerel die dit dagelijk doet/ verhuurd. Was wel een leuke ervaring.

De tocht zat er nu bijna op, we moesten alleen nog naar het busje lopen en het busje bracht het busje ons naar het hotel. Hier hebben we maar even een powernap gedaan om vervolgens ons op te maken voor een lekker diner bij Chez Marco. Hier waren we gister al langs gelopen en zag er heel leuk uit, alleen toen was het vol. Wat doe je dan als simpele hollander, voor de volgende dag reserveren. Hier hebben we ons te goed gedaan aan een carpaccio van zalm, een salade du chef en een pasta'tje carbonara voor de kleine meid. Dit alle onder het genot van een glas rode wijn. Nu hoor ik jullie denken, je had toch last van je maag deze morgen. Hoezo dan een wijntje..? Het antwoord op deze vraag is heel simpel, in wijn zit alcohol, alcohol dood bacterien dus toeval is logisch!!

14 Dec

Deze dag stond in het thema van reizen. We gingen het mooie Chang mai verlaten en onze tocht voortzetten naar Pai. Dit is met een busje ongeveer 3 uur rijden. Bepakt en bezakt gingen we met zo'n rooie auto/taxi/tuc tuc(weet niet wat voor naam ik het moet geven) naar het busstation. Bij de 7/11 supermarkt ons zelf laten verwennen door hier te ontbijten met tosti's. Voor het eerst in zoveel tijd weer een tosti, dat was feest. Het glaasje rode wijn van de avond ervoor had goed geholpen, maag was goed hersteld. Tassen onder een net op het dak vast gebonden, achterin het busje van 12 personen plaats genomen(enige plekken die over waren) en op naar Pai.

Nu hadden wij de enorme pech dat er naast ons een man van rond de 55/60 zat, die en enorm stonk naar zweet en wagenziek was. Zo zit je niet erg confortabel 3 uur lang opgekropt in een busje. Heb zelf maar overdreven veel deo in de bus opgespoten zodat de geur een beetje te harden was maar nog steeds niet prettig. Normaliter heeft deze bus 1 stop, dit is voor wat voedsel of/en wat te drinken, even uitrusten en wat verse lucht te happen. Dit keer had de bus 5 stops, 3 keer voor de man naast ons die buiten even over zijn huig ging, 1 keer voor wat een thaise jongeman die ook wagen ziek was en natuurlijk de gebruikelijke stop. Ik had tegen de beste kerel naast me gezegd: ga anders voorin zitten, voor zijn bestwil en voor die van ons. Goede opmerking vond de man.

3 en een half uur later waren we in Pai, en we hadden dit keer al een hotel geboekt. Via agoda site kan je allemaal aanbiedingen vinden van hotels/ resorts die normaal onbetaalbaar zijn, maar omdat ze optimaal van hun ruimte gebruik willem maken, gooien ze hun laatste kamers in de uitverkoop. Zo hadden we een hotel/ resort gevonden(6km buiten de stad) van normaal 50 euro per nacht, nu voor 6,50 euro de neus. Geen slechte deal dacht ik zo. Met de taxi, helaas, naar het resort gegaan, wat ook nog menige tijd koste om uit te leggen waar we heen moesten maar die details zou ik jullie besparen.

Aangekomen met mijn mond open.. Een gigantisch uitzicht over de velden, bergen en kleine watertjes. Allemaal kleine hutjes waar je zelf in verblijft, echt paradijs hier! Wat we(ik) dachten was dat het hier wel redeljk druk zou zijn, maar wat bleek was dat we de enige waren in het hele resort genaamd kaod khon thoe pai cottage. We konden ons eigen hutje dus uitkiezen. Wilt u met of zonder airco meneer? Wilt u oude stijl of nieuwe stijl, u kunt kiezen en we rekenen geen extra kosten...woehoee!! Meteen gevraagd bij het resort of onze kleding gewassen kon worden, iets van 30 baht per kilo was het, bijna alles mee gegeven om een keer echt schone kledij te hebben. Vervolgens hier bij het resort een motorfiets gehuurd, eentje met schakel, 125 cc stond erop de zijkant en haalde heuvel af met gemak de 100. Had dit nog nooit gedaan maar leuk om een keer te proberen, voor de kenners het was semi automatisch geschakeld. We zijn hiermee naar het kleine stadje gereden om hier ons spijs voor de avond uit te zoeken. Er was een grote markt die er blijkbaar elke avond is, met overal van die kleine stekjes met kettingen, kralen, ringen, pannekoeken, sushi, gebakken rijst, noodels, banaan, pork en noem het maar op. Leuk om hier wat te eten en te drinken, alle locals en toeristen door elkaar te zien en te genieten van muziek op elke hoek van de straat.

 15 dec

Rond een uurtje of 8 keken we naar buiten, mistig... Dan nog maar even omdraaien! Rond 10 uur hebben we ontbijt gekregen wat inclusief zat bij de prijs van het resort. Werd beter en beter dit resort, dit gelde ook voor het weer, het was aan het omslaan (waar het was heen geslagen weet ik ook niet). Na het ontbijt vroegen we ons toch wel af waar onze wasgoed bleef, met als reactie: wij zijn bijna klaar met strijken nog 10 minuten. Nou daar wil je dan wel op wachten. En ja hoor, daar kwamen de 2 stapels goed ruikende was aan, gestreken en wel, zelfs ondergoed was gestreken!

Deze dag wilde we eigenlijk niet zoveel doen, het liefste aan de rand van een zwembad zitten en een beetje bakken. Op de motorfiets gingen we op zoek naar hotsprings, die hadden we gezien op het kaartje van Pai. Wat we tegen kwamen hadden we niet helemaal in gedachten maar was ook geen slechte call, 'The Hotspring Resort'. Hier hebben we eerst een kijkje genomen of we het zwembad wel acceptabel vonden en hebben besloten om ons hier maar goed in de watten te laten leggen. Op het menukaartje bij de receptie stond oil massage... Tja, ben toch wel een beetje een Groothuis waar het motto geld: je leeft maar 1 keer dus dan moet je het er maar van nemen(senior....haha)! Doordat we dit besteld hadden mochten we gratis gebruik maken van de zwembaden van het resort en van het mineraalbad. Om half 3 werden we verwacht aan de tafels van de Thaise madammekes die fijntjes alle spieren in het lichaampje los gingen maken. Een uur lang hebben we met de ogen gesloten op de massagetafel gelegen en zijn we van top tot teen geoilied en gemasseerd. Vervolgens hebben we nog wat hapjes gedaan aan het zwembad, groente tempura en een Tuna salade.

Rond half 5 vonden we het toch wel tijd om even nog wat van de omgeving te zien, de echte hotsprings en de canyon. Nu was er voor de hotsprings een entree, dus zijn we maar van de ondergaande zon gaan genieten bij de Pai canyon. Volgens mij hebben we hier een half uur gezeten en elke minuut een paar foto's geschoten.. Leek wel een foto schoot. Moet wel zeggen dat het echt een heel mooi uitzicht was..

In de avond zijn we weer naar de avondmarkt gegaan om hier een goede lasagna te halen en wat andere lekkernijen. In het kader van het warme weer, heb ik mezelf hier door het lieftallige Amsterdamse vrouwtje een muts laten aansmeren. Ik leef wel een beetje met de Hollandse temperaturen mee! Ook hebben we hier een pakje kaarten gekocht waar we denken tegen borreltijd wat aan te hebben.

16 dec

Wederom was het in de ochtend mistig en klaarde het later op. We hadden gisteravond het kaartje van Pai goed bekeken en we wilde in de ochtend naar de watervallen gaan zodat we in de middag naar de hotsprings konden. Huppa weer op de motor en dit keer zo'n 20 minuten rijden naar het noorden. Dit was een mooie tocht, reden langs de militaire basis van Pai waar een chopper op de grond stond, langs allemaal mooie velden waar gewassen werden gerooid ofwel werden gezaaid of onderhouden. Door wat binnenweggetjes heuvelopwaarts kwamen we langs allerlei stekjes waar ons wat te 'roken' werd aangeboden.. Als echte Amsterdammers hebben we ons hier even te goed aan gedaan(geintje, gewoon door gereden) en boven aan de heuvel waren we bij de waterval. Verschillende kleine plasjes waar je in kon zwemmen maar het water zag er niet zo schoon uit, hebben dit maar aan ons voorbij laten gaan. Met de gedachte in ons achterhoofd dat we altijd nog bij het resort waar we gister waren nog even konden bakken. Zo gedacht, zo gedaan. Met de tweewieler naar weer naar de andere kant van Pai getuft en hier ons nog een paar uurtje aan het zwembad goed geamuseerd. Dit keer wat eerder vertrokken van het zwembad om wat langer de tijd te hebben bij de hotsprings. Bij de ingang hebben we de security mede gedeelt dat we studenten waren en zo mochten we voor de helft van de prijs naar binnen. De lucht rook er niet zo fris moet ik zeggen , maar hoe kan dat ook als er continu warm water is in zacht stromende beekjes. Bij de ingang werden er eieren verkocht waar we eerst niets van begrepen, maar bij het hoogste punt werd dit duidelijk. Het warmste punt was bovenaan en dat was 80 graden. Hier werden bamboo hengels met een plastic zakjes vol met eieren het water in gegooid waar de eitjes in natuurlijk water aan het sudderen waren. Rare gewoonte maar we zullen er vast nog een hoop meer tegen komen. Een paar meter lager werd het water opgevangen en dit in verschillende hoogtes van pooltjes,  je kon dus zelf kiezen in welke gradatie hitte je wilde baden. Als enige gingen wij helemaal het water in, en pas toen we eruit gingen zagen we dat er overal eierschillen lagen...Mmm, lekker dat je dan beseft dat je in gekookt eierwater hebt liggen poedelen.

Voor de verandering in de avond naar de markt gegaan en wederom een mooie muts gescoord, ja we zijn alvast bezig met de kledij voor als we terug komen. En omdat ik erachter was gekomen dat ik ongeveer op elke plek waar ik ben geweest iets van kleding heb achter gelaten heb ik een t-shirt van Pai aangeschaft. We zijn nu wat eerder naar huis gegaan zodat ik even bezig kon met de site waarbenjij updaten en mijn jonkvrouw even een momentje voor haar zelf had. 

17 dec

Deze dag zouden we weer een stukje gaan reizen. Waren ook vroeg op gestaan om onze tassen te pakken, proberen  nog verder te komen met Waarbenjij en daarna lekker ontbijten onder het genot van het uitzicht wat we daar hadden. Rond 12 werden we door de gastvrouw van het resort afgezet in het stadje bij het busstation om weer terug te keren richting Chang Mai, dit zou wederom met zo'n busje voor 12 personen zijn. Ticket geboekt van 1 uur en hadden we nog alle tijd om nog even op een terrasje te zitten en genieten van de opkomende drukte die deze dag zou gaan plaats vinden. Onze beste buschauffeur was volgens Thaise begrippen ruim om tijd, echter als we deze naast de Hollandse klok zouden leggen was hij 40 minuten te laat. 10 over half 2 eindelijk vertrokken in zo'n warme, schommellende bus. Wat mij verbaasde was dat er in deze bus geen kotsende mensen waren omdat de driver elke keer gas-rem-gas- rem, en dan moet je je voorstellen dat die weg meer dan 700 van die S-bochten heeft.  Gelukkig deed deze er dan ook maar 3 uur over en hadden we nog 'plenty of time' om onze derrières naar het vliegveldd te begeven, om kwart voor 10 ging onze vlucht.

In ons vorige bezoek aan Chang Mai hadden we een drankje gedronken in een restaurant wa eruit zag als een Spa. We wilde hier graag nog even naar terug om Chang Hai, doei te zeggen. Zo gezegd zo gedaan, klein hapje gegeten, wel te verstaan een Thais hapje(moeders), aan de rand van het zwembad met kaarsverlichting.

Om 7 uur stond de taxi(tuctuc) voor en zijn met de driewieler naar het vliegveld te gaan, waar onze jet stond te wachten om naar Phuket te vliegen. Even uitleg: als backpacker behoor  je de trein de bus en dergelijk vervoer te nemen, echter was de trein voor de komende week vol en de bus doet er zo'n 2 dagen over. Als je alle tijd optelt dat je dan aan het reizen bent om ergens te komen ben je in een maand tijd, 1 week je aan het verplaatsen. Vandaar de keus airplane. Bij dit vliegveld moest je al bij de ingang je tassen door de scan laten gaan en daarna pas inchecken. Bij de duane mochten ze nog een keer door de scan heen om het zekere voor het onzekere te nemen(denk ik). Vlucht ging voortvarend,  20 min voor geplande aankomsttijd waren we al met de wielen op de grond.

Het was nu al 12 uur, en we hadden eigenlijk geen idee of we ons hotel nog wel in konden die we hadden geboekt. Met de taxi op zoek naar Blu monki appartment. Eerst maakte we een stop ergens langs de weg , wat niet helemaal jofel/ comfortabel aanvoelde. Maar hij ging hier de weg uitzoeken waar we heen moesten, tomtom/ navigatie in deze landen zijn niet gebruikelijk. Na flink wat gezoek een man aangesproken waar we heen moesten en eindelijk had chef de l'automobile het gevonden.

Moesten de receptioniste wakker bellen en zij heeft ons de kamer gewezen, met slaaphoofd! Haha was een namens de woorden van Do en mega mooie kamer, alles was strak in de in de verf en zag er nagelnieuw uit.

18 dec

Zou de ochtend kort en krachtig houden, tas inpakken na een heerlijke nachtrust te hebben gehad. 11 uur uitcheck en met taxi naar de pier van Phuket gegaan om naar het wel befaamde eiland Koh Phi Phi te varen met de Ferry.  Op alles foto's zie je zo'n mooie moderne boot de kneiterhard gaat als veerpont, wat je allemaal met fotoshop wel niet kan doen tegenwoordig. De boot die ons naar het mooie eiland bracht was denk ik een oude vissersboot, welke was omgetoverd tot een pont. Goed, met een 'vers' stuk pizza en een halve hamburger in de maag gingen we de boot op om naar het allesmooie paradijs te varen. Op dit tochtje een paar engelsen aan boord, nog meer toeristen, maar dit waren de gene die graag van zich lieten horen. Ene biertje na de andere vloog naar binnen en na verloop van tijd, in de volle zon, word je toch wel een beetje lammig. Hier op een afstandje te saampjes met do zitten bewonderen hoe lomp Engelse toeristen zijn, ofwel in Engelsen in het algemeen. Volgens mij gaan die op vakantie om 24/7 lam te zijn.

Enfin, de tocht duurde 2 uur en hebben heerlijk genoten op het bovendek van het zonnetje en de mooie kleine eilandjes(rotsen die uit het niets uit het water komen) waar we lang gingen. Woehoe, we zijn er.. We werden opgevangen door een Thai die het zelfde haar heeft als Jack sparrow en probeert er ook ernstig op te lijken. De kapitein heeft ons op zo'n Thaise punter met tractor motor geplaatst die ons naar ons resort bracht. De naam van het resort slaat precies op hoe het eruit ziet en hoe het is: The Relax Beach Resort. We hadden hier voor 1 nacht gereserveerd omdat er helaas maar 1 nacht vrij was. Zorgen zijn voor morgen zeg ik altijd maar, dat zien we tegen die tijd wel. We moesten hier inchecken, onze tassen werden voor ons gedragen naar het hutje, en we kregen 400 baht terug omdat ze helaas niet het hutje hadden voor ons dat we geboekt hadden. Ons eigen hutje zat op 20 meter van het strand af, had een terrasje bij het hutje,  1 - 1persoonsbed en 1 - 2persoonsbed, een badkamer met allerlei kleuren tegels en een grote fan ter verkoeling van de kamer. Het enige nadeel van deze stek is: de douches zijn koud, er is geen warm water op dit resort. Dat geeft ook meteen wel aan hoe afgelegen we sliepen ten opzichte van de massa drukte. We zijn meteen het water in gerent en hebben daarna genoten van de het restaurant hier wat niet echt heel lekker is. Moesten nog achterkomen dat je echt goed moet zoeken op de grote kaart om de lekkere dingen ertussen uit te vissen. S'avonds laat nog even een korte wandeling gemaakt over het strand om goed te beseffen dat deze plek op aarde toch wel ontzettend mooi is.


Voor de lezers thuis, ik zal het ritme met schrijven weer proberen op te pakken. Helaas ben ik hier niet overal op plaatsen waar ik makkelijk foto's oploaden of verhalen posten..

Ik wens jullie namens mijzelf en do en hele fijne kerst en alvast een heel gelukkig nieuw jaar!

Tot schrijfs