Visum???
Door: Heijmen Goothuis
Blijf op de hoogte en volg Heijmen
29 Januari 2012 | Laos, Luang Prabang
17 jan
Tegen de klok van 12e hebben we 3 fietsen gehuurd, nouja fietsen, ze zijn zo klein. Denk dat ze geschikt voor een kind tussen de 6 en 8 jaar. Therrie, beetje rare snuiter, was uit zijn hum omdat hijzelf te laat was op gestaan vond ie. Heb je alleen jezelf mee, hoef je mij niet mee lastig te vallen. Dus op de pedalen gesprongen en op naar de mooie watervallen. Het was een pittige traptocht, 32 km heen en 32 km terug. Zeker op deze mini bikes een goede uitdaging. De beste sikkeneurige fransman halverwege afgehaakt voor de 2e keer, en hebben hem deze keer maar laten varen. Hij zoekt het maar uit. 2 uur lang heuvel op en heuvel af waren we onderweg, en met rooie koppen vol zweet kwamen we eindelijk aan bij de Kuang si waterval.
In dit park, beren opvang centrum en het natuur oord de kuang si. Geloof me, een van de mooiste plekken die je kan vinden op deze aardbol. Overal helder stromend blauw water, bomen in het midden, een mega grote waterval waar je naar de top kan klimmen en uiteraard een stralende zon op je bekkie. Aan sommige bomen hangen lianen, heb me dan ook maar even onderste boven het water in geslingerd. De top van de waterval bekeken, daarna was het al weer tijd om te vertrekken want het werd donker. Met nog 2 uur fietsen voor de boeg.
Gelukkig bestond de terug tocht veelal uit afdalingen, had een beetje 'tour de laos' gevoel, als een speer op de gammmele fietsjes naar beneden. Vlak voor de grote klim een local aangesproken om ons achterin de grote van naar boven te brengen, na die lange inspanning op de te kleine fiets waren de benen toch wel erg verzuurd. voor een euro zijn we naar boven gebracht en konden we wederom aan de grote afdaling beginnen. 7 uur waren we retour, fietsen ingeleverd en hebben we onze vermoeide lichamen later opknappen door een prettige massage.
18 jan
Aan de andere kant van de stad zijn de Pak Ou caves. Dit is volgens velen een must see. Als blanke toerist geloof je dat braaf en ga je met de tuc tuc die kant op. Een uur lang in de schuddende, gammele 4wieler gezeten en aangekomen in Pak Ou. Na een korte wandel in een bootje gestapt op de rivier over te steken en daar was ie dan. De befaamde 'o zo gave' grot was niet meer dan een gat in een berg vol geplemt met kleine buddha beeldjes. Een typische toeristen trekker... Snel retour gegaan want we wilde graag de zon onder zien gaan vanaf het hoogste punt, de Phu Si. We waren niet alleen, helaas, het stikte van de mensen. Maar als nog verveeld het niet om naar dat mooie natuurverschijnsel te kijken.
19 jan
Guilloume en ik hadden besloten nog wat dagen met elkaar op te trekken, therrie had besloten om naar het zuiden te gaan. We wilde graag vertrekken naar het noorden om minder toerisme te zien en meer locals en natuur. Zoals elke woensdag, voelde ik me ook deze dag bagger, door het nemen van de malaria pil. Was dusblij dat we niet te veel gingen doen. Bij het busstation te horen gekregen dat de prijs nog duurder was en de bus pas om 7 uur in de avond zou aankomen. Hierdoor besloten een andere route te nemen naar het noorden. Muang kiah uitgekozen met hulp van een net ontmoete israelisch stel.
3 uur in de achtertbak gezeten van een busje, en koud en wel aangekomen bij het plaatsje. Gegeten bij een heel klein tentje, schat van een kerel prepareerde het eten en serveerde het. We hebben hier 2 cola's gedronken, 2 maaltijden pp, 1 euro fooi gegeven en in totaal waren we 4 euro de neus kwijt.
20 jan
In de morgen bij het zelfde stekje ontbeten, heb hier de lekkerste kip gegeten sinds tijden! Uiteraard voor een drol en drie knikkers. Vervolgens naar de rivier gelopen om de boot te pakken naar Muang Noi Nue. Dit is een plaatsje waar je alleen met de boot kan komen, er is geen tot weinig electra stond er in de lonely en er zijn weinig toeristen.
Leek ons wel wat, dus om 1 uur in de boot gestapt met comfi autostoelen erin. 5 kwartier een prachtige tocht over het water gehad, 1 a 2 meter varend langs rotsen, buffalo's, spelende kinderen, vissersbootjes en vrouwen die kledij aan het wassen zijn. Aangekomen in een hangmat geploft voor ons eigen hutje met uitzicht op de rivier en de bergen. Deze dag dag afgesloten met een biertje in de hand, terug gezakt in de hangmat en een goed potje poker.
21 jan
De franse kerel ziek, dus ik lekker dagje alleen. Begonnen met de hardloop schoenen aan en naar de grotten gerent, vervolgens een plan gemaakt om de komende dagen door te gaan brengen. Uiteraard in de zon, in de hangmat met goede muziek in de oren. Trots op mijn planning de ogen gesloten en gedroomd over wat voor moois er komen gaat.
22 jan
Tassen gepakt om een stukje te gaan lopen. Rond om dit kleine dorpje zijn allerlei kleine andere stadjes, die nog primitiever zijn dan waar wij in verbleven. Tevens is het mooi om watvan de omgeving te zien. De backback gedropt bij het buur guesthouse en het dag rugzakje gevult met water en kleine snacks voor onderweg. Eerst de grotten in gegaan waar voor de verandering geen buddha's instonden. Vervolgens 2 uur gewandeld heuvel af en heuvel op aangekomen bij het kleine dorpje Bannah. Hier is geen electra, bij uitzondering voor 1 of 2 huizen omdat ze stroom opwekken bij de stromende rivier. Hebben een leegstaande school bezocht en even in de aloude schoolbanken gezeten.
Naast het school gebouw een bouille baan. Kan het niet laten om de Franse sport even eigen te maken. Natuurlijk 2x winnen!!
Op de terugweg een aapje gezien die bijzonder leuk vond om op mensen te klimmen. En later een verfrissende duik genomen in de rivier.
Ik vond dat het tijd werd voor een traditioneel diner. Daar kan je natuurlijk niet op verschijnen in westerse klederdracht. Dus met een pantalon traditional en een shirt met borduurselen erop hebben we een trent gezet voor 22 jan. Nationale verkleedpartij- diner in Muang Noi Nue.
23 jan
Onze trip ging verder per boot, deze tocht zou 5 uur duren. Verrokken om half 10 en wederom mooie landschappen gezien rondom het water.
Aangekomen in Muang Kua te horen gekregen dat er de komende dagen geen bus ging omdat het feestdagen waren, Chinees nieuwjaar. Dus moest er een bus worden afgehuurd. Zou de volgende morgen vertrekken naar de grens van Vietnam. Wat ik in de planning had staan als volgende bestemming. Tijdens het avond diner erachter gekomen dat je voor Vietnam een visum moest verschaffen in luang prabang en dat niet mogelijk was aan de grens... Daar ging mijn mooie planning. 2 keer tijdens deze trip heb ik een planning gemaakt, en voor de 2e keer gooi ik hem in het water. Heb bij deze besloten om niet naar vietnam te gaan. Zou dan te lang onderweg zijn en te weinig kunnen zien in de korte tijd die ik dan heb. Dan maar in een later stadia de schatten van Nam bezichtigen.
Het israelische koppel dat we een paar dagen geleden waren tegen gekomen op het busstation was hier ook, en hebben in de avond te samen gekookt op hun meegenomen fornuis. Daarna met 4 man gepokert, winnende hand 6 en 8. 2x Paar, toeval is logisch!
24 jan
Geslapen onder het geluid van 1000den kikkers, in een bed waar ik maar net in pas en dus toch wel beetje kreupel wakker geworden. Kaartje voor de boot gekocht om mijn reis verder door te zetten naar het noorden. Hadden nog steeds Pongsali in het hoofd. Ging er eigenlijk al vanuit dat de 7 uur durende toch weer op comfi stoelen zou zijn, maar had het even mooi mis. De zelfde boot waar we mee waren gekomen zaten we nu met 25 man op. Geen stoelen alleen houte plankjes om op je hurken op te kunnen zitten.
Fantastische tocht gehad, denk wel dat mijn lijf enige vormen van artose heeft aangenomen, maar dat zien we later wel. Op de boot een Oz dame ontmoet, een Italische zenuwpees en een wat ouder typisch Frans stel ontmoet, spreken 3 woorden engels maar ook dat laten ze liever niet merken, die ook naar pongsali gingen. Te samen hebben we een tuc tuc genomen van de haven naar Pongsali waar we de hele route achterop hebben gestaan om de genieten van het mooie uitzicht. Het hotel van de stad in gedoken en op zoek gegaan naar wat te knagen. Niets, maar dan ook niets te vinden. De mensen waren nog steeds nieuwjaar aan het vieren, dus geen tijd voor toeristen. Een afgesloten tent ingedoken en aan een dame gevraagd of we AUB iets konden eten. Vooruit dan maar. Hier de Lao Lao geproeft, locale drank.. Bah!
Dus de planning,... Ik ga er niet meer aan beginnen. Zie wel waar de wind mij heen waait. Weet wel dat ik binnenkort het land uit moet, anders moet ik weer overstay betalen. Dus ben waarschijnlijk snel in Cambodja
Tot schrijfs
Tegen de klok van 12e hebben we 3 fietsen gehuurd, nouja fietsen, ze zijn zo klein. Denk dat ze geschikt voor een kind tussen de 6 en 8 jaar. Therrie, beetje rare snuiter, was uit zijn hum omdat hijzelf te laat was op gestaan vond ie. Heb je alleen jezelf mee, hoef je mij niet mee lastig te vallen. Dus op de pedalen gesprongen en op naar de mooie watervallen. Het was een pittige traptocht, 32 km heen en 32 km terug. Zeker op deze mini bikes een goede uitdaging. De beste sikkeneurige fransman halverwege afgehaakt voor de 2e keer, en hebben hem deze keer maar laten varen. Hij zoekt het maar uit. 2 uur lang heuvel op en heuvel af waren we onderweg, en met rooie koppen vol zweet kwamen we eindelijk aan bij de Kuang si waterval.
In dit park, beren opvang centrum en het natuur oord de kuang si. Geloof me, een van de mooiste plekken die je kan vinden op deze aardbol. Overal helder stromend blauw water, bomen in het midden, een mega grote waterval waar je naar de top kan klimmen en uiteraard een stralende zon op je bekkie. Aan sommige bomen hangen lianen, heb me dan ook maar even onderste boven het water in geslingerd. De top van de waterval bekeken, daarna was het al weer tijd om te vertrekken want het werd donker. Met nog 2 uur fietsen voor de boeg.
Gelukkig bestond de terug tocht veelal uit afdalingen, had een beetje 'tour de laos' gevoel, als een speer op de gammmele fietsjes naar beneden. Vlak voor de grote klim een local aangesproken om ons achterin de grote van naar boven te brengen, na die lange inspanning op de te kleine fiets waren de benen toch wel erg verzuurd. voor een euro zijn we naar boven gebracht en konden we wederom aan de grote afdaling beginnen. 7 uur waren we retour, fietsen ingeleverd en hebben we onze vermoeide lichamen later opknappen door een prettige massage.
18 jan
Aan de andere kant van de stad zijn de Pak Ou caves. Dit is volgens velen een must see. Als blanke toerist geloof je dat braaf en ga je met de tuc tuc die kant op. Een uur lang in de schuddende, gammele 4wieler gezeten en aangekomen in Pak Ou. Na een korte wandel in een bootje gestapt op de rivier over te steken en daar was ie dan. De befaamde 'o zo gave' grot was niet meer dan een gat in een berg vol geplemt met kleine buddha beeldjes. Een typische toeristen trekker... Snel retour gegaan want we wilde graag de zon onder zien gaan vanaf het hoogste punt, de Phu Si. We waren niet alleen, helaas, het stikte van de mensen. Maar als nog verveeld het niet om naar dat mooie natuurverschijnsel te kijken.
19 jan
Guilloume en ik hadden besloten nog wat dagen met elkaar op te trekken, therrie had besloten om naar het zuiden te gaan. We wilde graag vertrekken naar het noorden om minder toerisme te zien en meer locals en natuur. Zoals elke woensdag, voelde ik me ook deze dag bagger, door het nemen van de malaria pil. Was dusblij dat we niet te veel gingen doen. Bij het busstation te horen gekregen dat de prijs nog duurder was en de bus pas om 7 uur in de avond zou aankomen. Hierdoor besloten een andere route te nemen naar het noorden. Muang kiah uitgekozen met hulp van een net ontmoete israelisch stel.
3 uur in de achtertbak gezeten van een busje, en koud en wel aangekomen bij het plaatsje. Gegeten bij een heel klein tentje, schat van een kerel prepareerde het eten en serveerde het. We hebben hier 2 cola's gedronken, 2 maaltijden pp, 1 euro fooi gegeven en in totaal waren we 4 euro de neus kwijt.
20 jan
In de morgen bij het zelfde stekje ontbeten, heb hier de lekkerste kip gegeten sinds tijden! Uiteraard voor een drol en drie knikkers. Vervolgens naar de rivier gelopen om de boot te pakken naar Muang Noi Nue. Dit is een plaatsje waar je alleen met de boot kan komen, er is geen tot weinig electra stond er in de lonely en er zijn weinig toeristen.
Leek ons wel wat, dus om 1 uur in de boot gestapt met comfi autostoelen erin. 5 kwartier een prachtige tocht over het water gehad, 1 a 2 meter varend langs rotsen, buffalo's, spelende kinderen, vissersbootjes en vrouwen die kledij aan het wassen zijn. Aangekomen in een hangmat geploft voor ons eigen hutje met uitzicht op de rivier en de bergen. Deze dag dag afgesloten met een biertje in de hand, terug gezakt in de hangmat en een goed potje poker.
21 jan
De franse kerel ziek, dus ik lekker dagje alleen. Begonnen met de hardloop schoenen aan en naar de grotten gerent, vervolgens een plan gemaakt om de komende dagen door te gaan brengen. Uiteraard in de zon, in de hangmat met goede muziek in de oren. Trots op mijn planning de ogen gesloten en gedroomd over wat voor moois er komen gaat.
22 jan
Tassen gepakt om een stukje te gaan lopen. Rond om dit kleine dorpje zijn allerlei kleine andere stadjes, die nog primitiever zijn dan waar wij in verbleven. Tevens is het mooi om watvan de omgeving te zien. De backback gedropt bij het buur guesthouse en het dag rugzakje gevult met water en kleine snacks voor onderweg. Eerst de grotten in gegaan waar voor de verandering geen buddha's instonden. Vervolgens 2 uur gewandeld heuvel af en heuvel op aangekomen bij het kleine dorpje Bannah. Hier is geen electra, bij uitzondering voor 1 of 2 huizen omdat ze stroom opwekken bij de stromende rivier. Hebben een leegstaande school bezocht en even in de aloude schoolbanken gezeten.
Naast het school gebouw een bouille baan. Kan het niet laten om de Franse sport even eigen te maken. Natuurlijk 2x winnen!!
Op de terugweg een aapje gezien die bijzonder leuk vond om op mensen te klimmen. En later een verfrissende duik genomen in de rivier.
Ik vond dat het tijd werd voor een traditioneel diner. Daar kan je natuurlijk niet op verschijnen in westerse klederdracht. Dus met een pantalon traditional en een shirt met borduurselen erop hebben we een trent gezet voor 22 jan. Nationale verkleedpartij- diner in Muang Noi Nue.
23 jan
Onze trip ging verder per boot, deze tocht zou 5 uur duren. Verrokken om half 10 en wederom mooie landschappen gezien rondom het water.
Aangekomen in Muang Kua te horen gekregen dat er de komende dagen geen bus ging omdat het feestdagen waren, Chinees nieuwjaar. Dus moest er een bus worden afgehuurd. Zou de volgende morgen vertrekken naar de grens van Vietnam. Wat ik in de planning had staan als volgende bestemming. Tijdens het avond diner erachter gekomen dat je voor Vietnam een visum moest verschaffen in luang prabang en dat niet mogelijk was aan de grens... Daar ging mijn mooie planning. 2 keer tijdens deze trip heb ik een planning gemaakt, en voor de 2e keer gooi ik hem in het water. Heb bij deze besloten om niet naar vietnam te gaan. Zou dan te lang onderweg zijn en te weinig kunnen zien in de korte tijd die ik dan heb. Dan maar in een later stadia de schatten van Nam bezichtigen.
Het israelische koppel dat we een paar dagen geleden waren tegen gekomen op het busstation was hier ook, en hebben in de avond te samen gekookt op hun meegenomen fornuis. Daarna met 4 man gepokert, winnende hand 6 en 8. 2x Paar, toeval is logisch!
24 jan
Geslapen onder het geluid van 1000den kikkers, in een bed waar ik maar net in pas en dus toch wel beetje kreupel wakker geworden. Kaartje voor de boot gekocht om mijn reis verder door te zetten naar het noorden. Hadden nog steeds Pongsali in het hoofd. Ging er eigenlijk al vanuit dat de 7 uur durende toch weer op comfi stoelen zou zijn, maar had het even mooi mis. De zelfde boot waar we mee waren gekomen zaten we nu met 25 man op. Geen stoelen alleen houte plankjes om op je hurken op te kunnen zitten.
Fantastische tocht gehad, denk wel dat mijn lijf enige vormen van artose heeft aangenomen, maar dat zien we later wel. Op de boot een Oz dame ontmoet, een Italische zenuwpees en een wat ouder typisch Frans stel ontmoet, spreken 3 woorden engels maar ook dat laten ze liever niet merken, die ook naar pongsali gingen. Te samen hebben we een tuc tuc genomen van de haven naar Pongsali waar we de hele route achterop hebben gestaan om de genieten van het mooie uitzicht. Het hotel van de stad in gedoken en op zoek gegaan naar wat te knagen. Niets, maar dan ook niets te vinden. De mensen waren nog steeds nieuwjaar aan het vieren, dus geen tijd voor toeristen. Een afgesloten tent ingedoken en aan een dame gevraagd of we AUB iets konden eten. Vooruit dan maar. Hier de Lao Lao geproeft, locale drank.. Bah!
Dus de planning,... Ik ga er niet meer aan beginnen. Zie wel waar de wind mij heen waait. Weet wel dat ik binnenkort het land uit moet, anders moet ik weer overstay betalen. Dus ben waarschijnlijk snel in Cambodja
Tot schrijfs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
